Τσάτσος Θ. Δημήτρης

Ο Δημήτρης Θ. Τσάτσος γεννήθηκε το 1933 στην Αθήνα. Σπούδασε
νομικά στην Αθήνα κι έγινε Διδάκτορας το 1960. Επιμελητής στη Νομική Σχολή του
Πανεπιστημίου της Αϊδελβέργης, 1960-1969. Συνεργάτης του Max-Planck-Institut
Συγκριτικού Δικαίου, 1964-1965. Υφηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο
Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1968 με απαγόρευση διδασκαλίας από το καθεστώς. Το ίδιο
έτος Υφηγητής του γερμανικού Δημοσίου Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Βόννης. Καθηγητής
Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1969. Το καθεστώς αρνείται να τον
διορίσει. Από το Μάρτιο ως το Σεπτέμβριο του 1973 πολιτικός κρατούμενος.
Υφυπουργός Ανωτάτης Παιδείας το 1974 οπότε θεσπίζει την κάθαρση των
Πανεπιστημίων από τους συνεργάτες της δικτατορίας και διαμορφώνει τον πρώτο
Νόμο-Πλαίσιο. Γενικός Εισηγητής της Μειοψηφίας στην Ε'
Αναθεωρητική Βουλή για το Σύνταγμα, 1974-1975.
Του απονέμεται για τη συμβολή του ως Ευρωβουλευτή (1994-2004) στη θεσμική
διαμόρφωση της Ευρώπης το 1995 το «Βραβείο Ευρωπαϊκού Πολιτισμού» και το 2002 ο
Μεγαλόσταυρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Εκλεγμένος εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη Διακυβερνητική Διάσκεψη
1999-2000.
Επίτιμος Διδάκτορας Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2001. Καθηγεσίες: 1971 Βόννη,
1975 Θεσσαλονίκη, 1979 Χάγκεν, Πανεπιστήμιο Ντίσελντορφ το 2003.
Σήμερα είναι: Επίτιμος Πρόεδρος του «Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου -
Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου», Συνδιευθυντής στο «Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών
Συνταγματικών Επιστημών» του Πανεπιστημίου του Χάγκεν και, Πρόεδρος του
Επιστημονικού Συμβουλίου στο «Ινστιτούτο του Δικαίου των Πολιτικών Κομμάτων» στο
Ντίσελντορφ και στο «Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης» στην Αθήνα.