Χορεύοντας στην πανσέληνο

Μπορεί ένα ξεχασμένο δαντελένιο μαντίλι, ένα παλιό αγαπημένο τραγούδι, ένα κιτρινισμένο γράμμα να ξυπνήσει όχι μόνο αναμνήσεις, αλλά την ίδια τη ζωή που βρίσκεται, σχεδόν απονεκρωμένη, σε λήθαργο;
    ‘Ισως να φαίνεται απίθανο να συμβεί, αλλά, όταν συμβαίνει, νομίζεις ότι αρχίζεις πάλι να ζεις, ότι ξυπνάς από το μεγάλο ύπνο και πιάνεις το νήμα της ζωής σου από κει που το είχες κάποτε αφήσει – ακόμα και είκοσι πέντε χρόνια πριν.
    Μέσ’ από αυτό το μυθιστόρημα παρακολουθούμε την πορεία μιας γυναίκας από την παραίτηση από τη ζωή προς την απαίτηση ν’ αρχίσει να ξαναζεί…