Αλλοπαρμένη φοιτήτρια ανακατεύεται σε ερωτικές ίντριγκες στο περιθώριο
μιας εικονικής δίκης (με κατηγορούμενη τη… Μήδεια), ενώ ο Αποστόλης,
προκειμένου να προσεγγίσει τη Δανάη, δημιουργεί μια κουλή (και
κυριολεκτικά) παρέα φοιτητών, η οποία ρημάζει, όταν ο Βελισάριος,
προκειμένου να ξεκόψει, εξομολογείται τον «κρυφό του πόθο» για το
θρησκόληπτο Φανούρη. Κι ενώ η πρώην παρέα προσπαθεί να επανασυγκολληθεί
ένα βράδυ στο Ηρώδειο, διασπείρει ένα παραθυράτο κουτσομπολιό στους
νυσταγμένους θεατές της παράστασης. Τέσσερα χρόνια μετά, σε ένα
καλλιτεχνικό happening του Διονύση, τα κανάλια μεταδίδουν απευθείας τον,
επί σκηνής, μνημειώδη καβγά της παρέας που πυροδότησε ο Βελισάριος.
Πειραματισμός με διαφορετικά αφηγηματικά στιλ, διηγήματα αιθέρια,
στροβιλίζονται από ένα γελαστικό αεράκι και σχηματίζουν μια
ενδιαφέρουσα ιστορία για το ανέφικτο: τη φοιτητική ζωή στην Αθήνα.
«Όταν η Ισαβέλλα πρωτοείδε τον Βελισάριο, δεν είχε καν διανοηθεί ότι
ένας Καθηγητής Κουτσομπολικής θα επεδίωκε λυσσαλέα την καταδίκη της
Μήδειας για σατανισμό, μολονότι ο γάτος Πελοπίδας (κρυφομαθηματικός
ογκόλιθος) βαριόταν να κρατάει σημειώσεις και να κάνει σεξ, ώστε η
Δανάη να έχει κάθε δυνατότητα να πετάξει ένα μαχαίρι στην καρδιά του
πρώτου τυχόντα, τον οποίο -φυσικά- θα είχε εκ των προτέρων μολύνει με
Πεφτοκατόσπορο Σπασοκουλοχερίτη.»
Αλλά, δε βαριέσαι, αυτά θα μπορούσαν να συμβούν στον καθένα.