Το ευρωπαϊκό όνειρο

Το αμερικανικό όνειρο γίνεται όλο και πιο απατηλό. Οι Αμερικανοί δουλεύουν όλο και περισσότερο, πληρώνονται όλο και λιγότερο, ο χρόνος τους λιγοστεύει διαρκώς και οι προοπτικές μιας καλύτερης ζωής γι’ αυτούς είναι αβέβαιες. Το ένα τρίτο των Αμερικανών λέει ότι δεν πιστεύει πια στο αμερικανικό όνειρο.
Ενώ το αμερικανικό όνειρο φθίνει, όπως υποστηρίζει ο παγκόσμια γνωστός Τζέρεμι Ρίφκιν, συγγραφέας βιβλίων με μεγάλη απήχηση, ένα νέο όνειρο αναδύεται: το ευρωπαϊκό. Είκοσι πέντε έθνη που αντιπροσωπεύουν 455 εκατομμύρια ανθρώπους έχουν ενωθεί για να δημιουργήσουν τις «Ηνωμένες Πολιτείες» της Ευρώπης.
Από πολλές απόψεις, το ευρωπαϊκό όνειρο είναι το αντίστροφο είδωλο του αμερικανικού. Ενώ το αμερικανικό δίνει έμφαση στον προσωπικό πλουτισμό και στην επιδίωξη του ατομικού συμφέροντος, το ευρωπαϊκό όνειρο εστιάζει περισσότερο στην αειφόρο ανάπτυξη, στην ποιότητα ζωής και στην καλλιέργεια των κοινοτικών σχέσεων.
Όλα αυτά δεν υπονοούν ότι η Ευρώπη έγινε η χώρα της ουτοπίας. Ο Ρίφκιν προειδοποιεί ότι τα προβλήματά της είναι σύνθετα και η αδυναμία της εμφανής. Η υψηλοφροσύνη των Ευρωπαίων συχνά είναι διάτρητη από υποκρισία. Όμως το ζήτημα δεν είναι εάν οι Ευρωπαίοι ζουν με συνέπεια το όνειρο που έχουν διαμορφώσει. Το κρίσιμο ζήτημα είναι ότι η Ευρώπη αρθρώνει ένα τολμηρό καινούριο όραμα για το μέλλον της ανθρωπότητας που διαφέρει, σε πολλές και θεμελιώδεις απόψεις, από το αμερικανικό.

Ο Τζέρεμι Ρίφκιν αντλεί τα συμπεράσματά του από την εικοσαετή και πλέον προσωπική εργασιακή εμπειρία του στην Ευρώπη, όπου έχει διατελέσει σύμβουλος κορυφαίων αξιωματούχων, πολιτικών κομμάτων και μεγάλων εταιρειών, έχει βοηθήσει πολλές περιβαλλοντικές οργανώσεις και έχει συμβάλει σε εκστρατείες για την κοινωνική δικαιοσύνη.
Ο συγγραφέας ανατρέχει στην ιστορία της Ευρώπης, από τη μεσαιωνική εποχή μέχρι τη μετανεωτερικότητα, για να συλλάβει το ψυχολογικό υπόβαθρο της νέας ευρωπαϊκής συνείδησης.
Διακόσια χρόνια πριν, οι ιδρυτές της Αμερικής δημιούργησαν ένα νέο όνειρο για την ανθρωπότητα, που μετασχημάτισε τον κόσμο. Σήμερα, όπως υποστηρίζει ο Ρίφκιν, μια νέα γενιά Ευρωπαίων δημιουργεί ένα ριζοσπαστικό νέο όνειρο – ένα όνειρο που μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στις προκλήσεις του παγκοσμιοποιούμενου κόσμου του 21ου αιώνα.