Τα χρώματα της ζωής μου

Βράδυ του Ιούλη με χλομό φεγγάρι.
Ένας πατέρας κρατά ένα κοριτσάκι αγκαλιά
και μπαίνει σε κάποιο κοιμητήριο. Λιγοστό το φως,
δεν είναι σίγουρος… Ποιο αγγελούδι κρατά, αλήθεια;
Και τα χρόνια περνούν και το φως λιγοστό
και τα χρώματα τόσο πολλά.
Χρώματα μιας ζωής!
Ποιανής η ζωή, αλήθεια; Της Άλπεν ή της Ιωάννας;
Κι αυτό δεν είναι απλώς ένα ερώτημα,
αλλά και ένα μεγάλο δίλημμα για το κορίτσι
με τα τεράστια μπλε μάτια.
Η Άλπεν ή η Ιωάννα πρέπει να πάρει μια απόφαση
που χωρίς ένα μαγευτικό κι αληθινό έρωτα, χωρίς
το αξεθώριαστο χρώμα της αγάπης, δε θα πάρει ποτέ. Κι αν γίνει αυτό, θα έχει στον καμβά της
όλα τα χρώματα της ζωής της εκτός από ένα.
Αυτό που έχει η ευτυχία…