Ποτέ ξανά…

Φώσκολος Νίκος

Ο Νίκος Φώσκολος γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε πολιτικές επιστήμες. Στα δεκαεφτά χρόνια του άρχισε να γράφει με πρωτοφανή επιτυχία ένα μεγάλο αριθμό από σύγχρονα αλλά και ιστορικά ραδιοφωνικά δράματα. Το πρώτο του ραδιοφωνικό σίριαλ, Αστυνομικές Ιστορίες του Νίκου Φώσκολου, υπήρξε για τρία χρόνια το μπεστ σέλερ που παρακολούθησε όλη η Ελλάδα. Δούλεψε στις εφημερίδες Εμπρός και Ανεξάρτητος Τύπος ως καλλιτεχνικός ρεπόρτερ, κριτικός κινηματογράφου και μυθιστοριογράφος. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 πρωτοβγήκε ως συγγραφέας στο θέατρο και τον κινηματογράφο με το αστυνομικό δράμα Ο Θάνατος θα Ξανάρθει, που γνώρισε τεράστια επιτυχία και γυρίστηκε την ίδια χρονιά ταινία από τη Φίνος Φιλμ. Ακολούθησαν στο θέατρο τα έργα Θηλιά στο Σκοτάδι, Μαρκησία του Λιμανιού, Σκέψου πριν Αγαπήσεις, Αρμένικο Φεγγάρι και Μάρτυς Κατηγορίας. Έγραψε και από το 1967 σκηνοθέτησε ο ίδιος, κυρίως για τον Φίνο, μια σειρά από εξήντα περίπου ταινίες, τολμηρού κοινωνικού χαρακτήρα, που γνώρισαν όλες ανεξαιρέτως πρωτοφανή επιτυχία και αποτέλεσαν μια ρεαλιστική «επανάσταση» στη θεματολογία αλλά και στο ύφος της ελληνικής οθόνης.
Το 1971 «μεταγράφεται» στη νεαρή τότε ελληνική τηλεόραση, όπου πετυχαίνει παγκόσμιο ρεκόρ θεαματικότητας, 92%, με το μεγάλης διάρκειας ιστορικό τηλεοπτικό δράμα του Άγνωστος Πόλεμος και συνεχίζει με την ίδια πάντοτε επιτυχία με τα ιστορικά ή κοινωνικά τηλεοπτικά δράματα Εν Τούτω Νίκα, Κραυγή των Λύκων και Ρωμανός Διογένης.
Με το πέρασμά του το 1991 στην ιδιωτική τηλεόραση του ANTENNA, καινοτομεί φέρνοντας στην ελληνική μικρή οθόνη το πρώτο μεγάλης εμβέλειας καθημερινό κοινωνικό σίριαλ Η Λάμψη, που για ακόμη μια φορά αποτελεί μια τεράστια επιτυχία και παίζεται μέχρι σήμερα επί ένδεκα χρόνια, μαζί με το δεύτερο καθημερινό του σίριαλ Καλημέρα Ζωή, που γνωρίζει την ίδια επιτυχία.
Κατέχει το αναγνωρισμένο ρεκόρ εισιτηρίων του ελληνικού κινηματογράφου όλων των εποχών με την ταινία του Υπολοχαγός Νατάσσα (751.177 εισιτήρια μόνο στην Αθήνα) και από τις ταινίες που έγραψε Οι Αδίστακτοι και Ο Πυρετός στην Άσφαλτο απέσπασαν συνολικά έξι βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Τρία κρατικά βραβεία κινηματογραφίας εξάλλου απέσπασε το Κοντσέρτο για Πολυβόλα, ενώ Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο προκρίθηκε το 1965 από την Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών ως υποψήφιο για το Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας. Το 1993 τιμήθηκε από την ΕΡΤ για τη Λάμψη με το βραβείο του Δημοφιλέστερου Σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης. Το 1995 το ίδιο έργο του, Η Λάμψη, πέρασε στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες. Έχει λάβει διάφορες τιμητικές διακρίσεις από τους Λάιονς, το Δήμο Πειραιώς, τους Δήμους Σύρου, Ηλιουπόλεως και Χαλκίδας, την Ακαδημία Κορφιάτικων Βραβείων, την Καλλιτεχνική Λέσχη Αθηνών, την Πανελλήνια Ένωση Γυναικών κ.ά. Έχει βραβευτεί από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος για τη συμβολή της βυζαντινής σειράς του Εν Τούτω Νίκα στο έργο και τους σκοπούς της Ορθοδοξίας.
Το Ποτέ Ξανά… αποτελεί 2η έκδοση. Το έργο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά προ 20ετίας με τον τίτλο Μάθε να Ζεις, Μάθε να Πεθαίνεις από τις εκδόσεις ΠΑΠΑΧΡΥΣΑΝΘΟΥ. Το ίδιο βιβλίο με τον τίτλο Οf Rats and Heroes κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή σε αγγλική μετάφραση στην Αγγλία, ΗΠΑ, Αυστραλία και Καναδά.