… Είναι πολύ μικρός πια ο κόσμος μας για να ξεκινήσεις από τη σχέση του ΠΑΣΟΚ με το ΚΚΕ ή το Συνασπισμό, να εξαντλήσεις τη συζήτηση ανάμεσα στον εκσυγχρονισμό και το λαϊκισμό, να ποδηγετήσεις τα πράγματα σε τίτλους περί της σύγχρονης Αριστεράς ή Κεντροαριστεράς. Η Αριστερά ή θα γίνει ξανά οικουμενική ή δεν έχει ζωή…
… Με τη σύγχρονη αίσθηση του χώρου και του χρόνου η πολιτεία του μέλλοντος μπορεί να μην είναι δυνατό να σχεδιαστεί και να περιγραφεί με την ακρίβεια ενός αρχιτεκτονικού ή πολεοδομικού σχεδίου, δεν μπορεί, όμως, παρά να είναι μια Πολιτεία Ανθρώπου, μια πολυπολιτισμική, πολυεθνική, αυτορρυθμιζόμενη πολιτεία, με ανθρώπους που επινοούν τη δημοκρατία, την ευημερία, τον πολιτισμό…
… Η μετάβαση στον πολυπολικό κόσμο καθιστά μια Ευρώπη ενωμένη στα φυσικά της σύνορα, ικανή να οργανώσει τη σύγχρονη και επίκαιρη σοσιαλιστική πρόταση και να ηγεμονεύσει στον κόσμο του ανταγωνισμού…
… Μέσα σ’ αυτό το τοπίο η Ελλάδα και ο ελληνισμός έχουν την ιστορική ευκαιρία να βγουν από τα τείχη τους ξανά, να διεκδικήσουν την επιστροφή τους στο μέλλον, να κατακτήσουν τον ιστορικό ρόλο που τους αναλογεί, μακριά από μεγαλοϊδεατισμούς και ηττοπαθείς μεμψιμοιρίες…
… Η ελληνική Αριστερά, το ΠΑΣΟΚ ως Αριστερά πρέπει να τοποθετηθούν επιτέλους επί της ουσίας των πραγμάτων, των σχέσεων, των στόχων και των αναγκών που οφείλουν να καλύψουν. Έστω κι αν αυτό απαιτεί και ριζική μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ και αναγέννηση ενός νέου κινήματος αλλαγών και γενναία ανασύνθεση του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, δεν έχουν άλλο δρόμο…