Ο Μπόμπι Πέντραγκον είναι ένα φυσιολογικό δεκατετράχρονο
αγόρι. Έχει την οικογένειά του, το σπίτι του, το σκυλάκι του, τους φίλους του.
Όμως ο Μπόμπι έχει και κάτι πολύ ξεχωριστό: Πρόκειται να σώσει τον κόσμο. Και
όχι μόνο τη Γη, όπως την ξέρουμε.
Ο Μπόμπι σταδιακά συνειδητοποιεί ότι η ζωή δεν είναι ακριβώς όπως την είχε
φανταστεί. Και πριν προλάβει καλά καλά να αντιδράσει, βρίσκεται σε μια άλλη
διάσταση, σε μια επικράτεια με το όνομα Δένδουρον, που κατοικείται από
μυστηριώδεις κατοίκους, κυβερνάται από έναν αδίστακτο τύραννο με μαγικές
ικανότητες και κινδυνεύει από μια άγρια επανάσταση.
Μόνο αν ο Μπόμπι δεχτεί το ρόλο του σωτήρα και προσπαθήσει με όλες του τις
δυνάμεις να σώσει το Δένδουρον, θα καταφέρει να γυρίσει πίσω, στο σπίτι του.
Αλλά σύντομα θα ανακαλύψει ότι το Δένδουρον ήταν μόνο η αρχή…
Κατ’ αρχάς, θα προσπαθήσω να βάλω στη σειρά τα γεγονότα που
µε οδήγησαν ως εδώ. Μέχρι χτες ζούσα βασιλικά. Ή τουλάχιστον όσο βασιλικά µπορεί
να ζει ένας συνηθισµένος δεκατετράχρονος. Το σχολείο ήταν αρκετά εύκολο· στα
σπορ δε µε παράβγαινε κανείς· οι γονείς µου ήταν φανταστικοί· και συνήθως δεν
είχα προβλήµατα µε τη µικρή µου αδερφή, τη Σάνον. Είχα απίθανους φίλους, µε
πρώτο στη λίστα εσένα, Μαρκ. Ζούσα σ’ ένα τεράστιο σπίτι όπου είχα το δικό µου
χώρο για να παίζω µουσική και να κάνω ό,τι θέλω χωρίς να µε ενοχλεί κανείς. Η
σκύλα µου, η Μάρλεϊ, ήταν το καλύτερο γκόλντεν ριτρίβερ του κόσµου· και µόλις
είχα φιλήσει την Κόρτνι Τσέτγουαϊντ. (Σου το είπα αυτό, έτσι;) Τι άλλο να
ζητήσει κανείς;Το πρόβληµα είναι ότι είχα κι ένα θείο που λεγόταν Πρες.