Στόχος του καθηγητή Μουτσόπουλου ήταν και είναι η δημιουργία σωστών γιατρών και ερευνητών μέσα από τη διαδικασία της εκπαίδευσης και της έρευνας. Αυτό έχει μεταφραστεί μέχρι σήμερα με περισσότερες από πεντακόσιες δημοσιεύσεις πρωτότυπης επιστημονικής έρευνας σε έγκυρα διεθνή επιστημονικά περιοδικά, με πολλές διεθνείς διακρίσεις και με πλειάδα μαθητών του γιατρών, που επανδρώνουν τα νοσοκομεία, τις ιατρικές σχολές και τα ερευνητικά κέντρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
“Ο συγγραφέας κατορθώνει να προσεγγίσει το ζήτημα της ιατρικής ευθύνης από πολλαπλή σκοπιά: ιατρική, νομική και ανθρώπινη. Στο πλαίσιο μιας ενδιαφέρουσας μυθιστορηματικής αφηγήσεως με ήρωα τον Γρηγόρη Παπαθεοδώρου, διαπρεπή δικηγόρο, ειδικευμένο σε θέματα ιατρικού σφάλματος, προχωρεί σε μια συγκριτική παρουσίαση του θέματος της ιατρικής ευθύνης στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ μέσα από την παράθεση “ζωντανών” παραδειγμάτων της καθημερινής ιατρικής και νομικής πράξης”.
Απόστολος Σ. Γεωργιάδης (Ακαδημαϊκός)
“Ένα καλογραμμένο αφήγημα, θεμελιωμένο τόσο στην ιατρική εμπειρία των συγγραφέων του, όσο και στη γνώση του ανθρώπινου πόνου, την ώρα που ο ασθενής δεν μπορεί να γίνει γιατρός του εαυτού του και δεν ψάχνει γιατρό αλλά δικηγόρο για να αυτοθεραπευθεί. “Η συγχώνευση νομικής, ιατρικής και λογοτεχνίας παράγει ένα διδακτικό, ρεαλιστικό έργο. Στήνεται μια υπέροχη ιστορία, με επιχειρηματολογία και πειστικά βήματα, που δεν αδικεί μεροληπτικά καμία πλευρά, αλλά εξωλογοτεχνικά μας πείθει για το ανεκτίμητο δώρο της ύπαρξης και της υγείας”.
Τέτα Δούμα-Σάρρα (Φιλόλογος)
“Το πόνημα εύστοχα αποκαλύπτει το θλιβερό σχίσμα στις σχέσεις ιατρού – ασθενούς ως τη θεμελιώδη αιτία που οδηγεί το λειτουργό της υγείας να σύρεται διωκόμενος, άλλοτε δικαίως και άλλοτε αδίκως, στο ναό της Θέμιδος.
“Η πλοκή των διηγήσεων, σκέψεων, στοχασμών επιτυγχάνει άριστα το στόχο των συγγραφέων: να ενεργοποιήσει τις χορδές του χρέους μας για να διακηρύξουμε “αρκετά πια”! Είναι ανάγκη να θυμηθούμε πως η Ιατρική είναι διακονία και υποχρέωση, όχι δικαίωμα”.
Χαράλαμπος Ρούσσος (Ακαδημαϊκός)