Οργή

Έχουμε να κάνουμε με μια βασική διαστροφή της κατανομής του πλούτου, ανάμεσα στις διάφορες χώρες και βρισκόμαστε ακόμα μπροστά σε μία τέλεια αποτυχία, αυτού που ονομάστηκε “πολιτισμός της παραγωγής”. Ενός “πολιτισμού” που καταστρέφει τις χώρες του τρίτου κόσμου, που καταστρέφει τη φύση και το περιβάλλον, που απειλεί με καταστροφή τον ίδιο μας τον πλανήτη. Κι οι πολίτες αυτού του κόσμου, για να αποτρέψουν την καταστροφή, δεν πρέπει να αρκούνται στην περιοδική συμμετοχή τους στις εκλογές, όπυ θριαμβεύουν συνήθως εκείνοι που μπορούν να καλύψουν τους τοίχους με περισσότερους τόνους χαρτί, πράγμα που προϋποθέτει και το θάνατο χιλιάδων δέντρων…

Η επιβίωσή μας εξαρτάται από τώρα και στο εξής, από την ικανότητά μας να επινοήσουμε άλλες εναλλακτικές λύσεις στα προβλήματά μας, άλλους λόγους για να ζήσουμε και να ελπίζουμε!