Ο Τίτο πέθανε

Μια δημοσιογράφος μαθαίνει για ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε σε κάποιο φύλλο της εφημερίδας Politika το 1968, το οποίο προέβλεπε με ακρίβεια την ημερομηνία και την ώρα θανάτου του Τίτο δώδεκα χρόνια προτού όντως πεθάνει.

Αρχίζει να ερευνά ποιος και κάτω από ποιες συνθήκες έγραψε το άρθρο αυτό. Στο μεταξύ λαμβάνει διαπίστευση για να επισκεφθεί ως ανταποκρίτρια τη Συνέλευση στην οποία θα εκλεγούν οι μελλοντικοί ηγέτες και κυβερνήτες της Σερβίας. Και εκεί γρήγορα θα την απασχολήσει ένας φόνος.

Το βιβλίο Ο Τίτο Πέθανε είναι ένα συναρπαστικό αστυνομικό μυθιστόρημα, με εξαιρετική πλοκή, αξέχαστους χαρακτήρες, μυστηριώδεις φόνους και αναπάντεχες ανατροπές. Οι περιγραφές και τα καυστικά σχόλια της δημοσιογράφου για τη διαφθορά, τη βία, τη ζωή των πολιτικών και των μεγιστάνων, την αστυνομία και τη μουσική σκηνή επιβεβαιώνουν ότι η συγγραφέας είναι μια δεξιοτέχνις της αφήγησης, που καταφέρνει να αιχμαλωτίσει τον αναγνώστη μέχρι και την τελευταία σελίδα.

«Στην αρχή όλα είναι δυνατά, γιατί µόνο στην αρχή είναι όλα ανοιχτά – κάτι σαν την πρώτη µατιά, µετά την οποία µπορεί να ακολουθήσει σεξ της µιας νύχτας ή δεσµός για µια ολόκληρη ζωή, µπορεί να προκύψουν µόνο µερικά ραντεβού ή και κάτι που θα είναι καλύτερα να ξεχαστεί• µπορεί όµως και να µη γίνει απολύτως τίποτα. Και στο τέλος όλα κλείνουν, γιατί στο τέλος τίποτα πια δεν είναι εφικτό, ξέρουµε τη λύση… Και ξέρετε τι είναι λύση; Λύση είναι το σηµείο ή η στιγµή που δε σας νοιάζει πια τι θα συµβεί µετά – τα έχετε µάθει όλα. Σαν να διηγείστε σε κάποιον ξένο στο τρένο τη ζωή σας, υπολογίζετε το χρόνο για να προλάβετε να τα εξιστορήσετε όλα µέχρι τη στάση όπου θα κατεβείτε, χωρίς να ξέρετε σε ποια στάση κατεβαίνει εκείνος, κάτι που σας προβληµατίζει λίγο, θα καταφέρετε άραγε να τελειώσετε εγκαίρως; Και ύστερα κατεβαίνετε. Αυτή είναι η λύση. Ή µήπως αυτό είναι στάση;»