Ο Σταυροφόρος

Το σωτήριο έτος 1202 δεκάδες χιλιάδες σταυροφόροι
συγκεντρώνονται στη Βενετία και ετοιμάζονται, με τη χρηματοδότηση της
Γαληνοτάτης, να αποπλεύσουν από εκεί για την Αίγυπτο, με τελικό προορισμό την
Ιερουσαλήμ. Ο ιερός σκοπός της εκστρατείας τους είναι να απελευθερώσουν τους
Αγίους Τόπους από τους μουσουλμάνους. Στη Βενετία βρίσκεται και ένας Βρετανός
μουσικός, επίδοξος δολοφόνος και αυτόχειρας, που ο δρόμος του διασταυρώνεται με
εκείνον του ευλαβούς ιππότη Γκρέγκορ του Μάιντς. Ο νεαρός ιδεαλιστής Γκρέγκορ
αναλαμβάνει να σώσει την ψυχή του αιρετικού Βρετανού από την αιώνια καταδίκη.
Τον υποχρεώνει, λοιπόν, να τον ακολουθήσει στην Ιερουσαλήμ και του γνωρίζει τον
επίσης ιππότη αδελφό του, τον Ότο, τους δύο υπηρέτες τους και την αγαπημένη του
Ότο, την αισθησιακή Λιλιάνα. Στην παρέα προστίθεται η μυστηριώδης Αλεξανδρινή
πριγκίπισσα Τζαμίλα, που ο κατεργάρης Βρετανός παίρνει αμέσως υπό την προστασία
του, θέλοντας να τη βοηθήσει να επιστρέψει στον τόπο της.
Όμως σύντομα η «δίκαιη» αποστολή των σταυροφόρων βουλιάζει όλο και βαθύτερα στην
καταστροφή, την ατίμωση και την ηθική κατάπτωση. Ήδη από το ξεκίνημά της
παρεκκλίνει από την πορεία της: τα πλοία, κατά απαίτηση του Βενετού δόγη Ερρίκου
Δάνδολου, κατευθύνονται στις δαλματικές ακτές. Η πολιορκία της χριστιανικής
πόλης Ζάρας, οι σφαγές και το πλιάτσικο στους ομόθρησκους χριστιανούς είναι μόνο
η αρχή. Η δίψα για εξουσία και κυριαρχία έχει ήδη θέσει σε κίνηση μια σειρά
τραγικών γεγονότων, που θα οδηγήσουν τελικά στην επονείδιστη επίθεση στην
Κωνσταντινούπολη και στην άλωσή της από τους σταυροφόρους τον Απρίλιο του 1204.

Καρπός επιμελούς ιστορικής έρευνας και αφηγηματικής δεινότητας, Ο Σταυροφόρος
ιχνηλατεί την αιματοβαμμένη πορεία της Τέταρτης Σταυροφορίας, αποτελώντας
ταυτόχρονα σπουδή των γενναίων μα αφελών ανδρών που εγκλωβίστηκαν από
διεφθαρμένους σκοπούς και πολέμησαν σε ένα λυσσαλέο, ανεξέλεγκτο και ακατανόητο
για τους ίδιους πόλεμο.

Μιλώντας για το Σταυροφόρο, η συγγραφέας Νικόλ Γκάλαντ
σχολιάζει: «Αν οι Μόντι Πάιθον έκαναν μια ταινία για την επονείδιστη Τέταρτη
Σταυροφορία, σίγουρα θα φρόντιζαν να μπει η επισήμανση: “Κανένας άπιστος δεν
υπέστη κακομεταχείριση κατά τη δημιουργία αυτής της σταυροφορίας”.
Οι παραλληλισμοί με γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας είναι επίσης εξωφρενικοί:
Ένας στρατιωτικός συνασπισμός από τη Δύση αναλαμβάνει χωρίς να του ζητηθεί να
απελευθερώσει μια πλούσια χώρα της Ανατολής από ένα σφετεριστή τύραννο και στη
συνέχεια βρίσκεται να παίζει το ρόλο δύναμης κατοχής πολεμώντας τους
επαναστάτες.
Σας θυμίζει κάτι; Λοιπόν, συνέβη στις αρχές του 13ου αιώνα, συμβαίνει και
σήμερα. Υπάρχει καλύτερη στιγμή για ένα μυθιστόρημα που πραγματεύεται αυτό το
κεντρικό γεγονός της παγκόσμιας ιστορίας;»