Μήδεια

“Προφέρουμε τ’ όνομά της και, αφού οι τοίχοι είναι διαπερατοί, περνάμε στην εποχή της. Είναι
μια συνάντηση που τη δέχεται ευχαρίστως, απαντά στο βλέμμα μας από το βάθος του χρόνου, χωρίς
να διστάσει. Παιδοκτόνος; Για πρώτη φορά αυτή η αμφιβολία. Ανασηκώνει ειρωνικά τους ώμους της,
μας γυρίζει την πλάτη, δεν της χρειάζεται πια η αμφιβολία μας, δεν της χρειάζεται η προσπάθειά
μας να της αποδώσουμε δικαιοσύνη, απομακρύνεται. Μας αποφεύγει; Μας δείχνει το δρόμο; Εμείς τη
στείλαμε σ’ αυτή την πορεία, εκείνη έρχεται να μας συναντήσει από το βάθος του χρόνου κι εμείς
επιστρέφουμε, προσπερνώντας τις εποχές που, όπως φαίνεται, δε μας μιλούν τόσο καθαρά όσο η
δική της. Κάποτε, αναγκαστικά, θα συναντηθούμε”.
Μια συναρπαστική εξιστόρηση από την Κρίστα Βολφ, πέρα από το μύθο, της ζωής μιας γυναίκας που
έζησε ανάμεσα σε δύο κόσμους, όντας ξένη και στους δύο.