Προσλαμβανόμενη υπό το πρίσμα μιας φαντασιακής της διάστασης, η γενική εικόνα της ιστορικής Μεσευρώπης εμφανιζόταν συνήθως μέσα από ένα πλέγμα κυριαρχικών μύθων, δοξασιών, ρήξεων και των συναφών θρύλων που πλαισίωναν το ιστορικό της.
Ως φαντασιακή έννοια συναισθηματικής ταύτισης εκείνων που βίωναν τη μοίρα της επιτοπίως, η Μεσευρώπη ουδέποτε αντιστοιχούσε στην κουλτούρα μιας Ανατολής της Γηραιάς Ηπείρου, όπως δεν προσέγγιζε όμως ούτε στη σφαίρα των αξιακών προτύπων και παραδόσεων της εκάστοτε Δύσης.