Ο Ζαν-Κλοντ Καριέρ έγραψε ένα κείμενο απλό, γλαφυρό, βασισμένο στη «Μαχαμπαράτα», το τεράστιο αυτό επικό ποίημα που γράφτηκε τον 4ο ή 5ο π.Χ. αιώνα
και συγκεντρώνει τους μύθους, τις περιπέτειες,
τις δοξασίες πάνω στα οποία βασίζεται η ινδική κουλτούρα.
Μέσα στη «Μαχαμπαράτα» βλέπει κανείς τον τρόμο,
τη βία των ανθρώπων, τα μυστήρια και τα καπρίτσια
του πεπρωμένου. Μιλά για έναν ανήσυχο βασιλιά,
για δαίμονες-μάγους, για πανώριες γυναίκες
που κανείς δεν μπορεί να τους αντισταθεί,
για πολεμιστές με υπερφυσικές δυνάμεις,
για ήρωες, πανούργους τυχοδιώκτες και θεούς. Παρουσιάζει τον Κρίσνα, τον παράξενο και χαμογελαστό, σε ένα ρόλο που δεν είναι αρκετά ευδιάκριτος
σε όλους. Αλλά το βασικό στοιχείο της ιστορίας
είναι η μόνιμη απειλή και κάποια ερωτήματα
που επαναλαμβάνονται διαρκώς:
Θα καταστραφεί τούτος ο κόσμος;
Όλα προμηνύουν την καταστροφή του.
Από πού πηγάζει η ανάγκη αυτού του αφανισμού;
Θα μπορέσει κανείς να τον αποτρέψει;