Λωζάννη, 24 Ιουλίου 1923
Με ερωτάτε τας εντυπώσεις μου εκ της υπογραφής της ειρήνης. Πώς να σας
κρύψω την βαθείαν μελαγχολίαν με την οποίαν υπογράφω την Συνθήκην της
Λωζάννης, διά της οποίας οριστικώς καταργείται η Συνθήκη των Σεβρών.
Εν τούτοις έθεσα την υπογραφήν μου με την συναίσθησιν ότι προσφέρω
υπηρεσίαν εις την χώραν. Ηττήθημεν και μετά την πλήρη διπλωματικής
απομόνωσιν εις την οποία περιήλθομεν διά της πολιτικής ήτις ωδήγησεν
εις την ήτταν, επανάληψις του πολέμου ηδύνατο να οδηγήση εις πλήρη
όλεθρον της Ελλάδος. Ενώ διά της θαυμαστής αναδιοργανώσεως του στρατού
ην επέτυχεν η Επανάστασις επετύχομεν ειρήνην ήτις επιτρέπει εις το
έθνος να τερματίση την πολεμικήν περίοδον και να αφοσιωθή εις το έργον
της εσωτερικής ανασυντάξεως. Εάν καταπαύοντες τον εμφύλιον σπαραγμόν
και επαναφέροντες την κανονικής λειτουργίαν του πολιτεύματος
κατορθώσωμεν δι’ ελευθέρων εκλογών την συγκρότησιν εθνικής
αντιπροσωπείας δυναμένης να δώση εις την χώραν κυβέρνησιν ανάλογον των
περιστάσεων, πιστεύω ότι δυνάμεθα να αποβλέπωμεν μετ’ εμπιστοσύνης εις
το μέλλον.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Η ελληνική αντιπροσωπεία στη Συνδιάσκεψη της Λωζάννης. Καθιστοί: Δημήτριος Κακλαμάνος,
Ελευθέριος Βενιζέλος, Ανδρέας Μιχαλακόπουλος και Αλέξανδρος Μαζαράκης.