Εκείνη: Φιλόλογος με μεταπτυχιακά, πνευματώδης, ευαίσθητη, παρορμητική και κουκλάρα.
Εκείνος: Άξιος ιδιοκτήτης γραφείου τελετών, άχαρος, αναίσθητος, προγραμματισμένος και δίμετρος – να τα λέμε κι αυτά.
Τι κοινό μπορεί να έχουν λοιπόν η Βίκυ με τον Αλέξανδρο; Κανένα! Κι όμως, παραμένουν μαζί. Μαζί βέβαια τρόπος του λέγειν, μιας και ο Αλέξανδρος (που συν τοις άλλοις είναι και κολλημένος με την πρώην του) δεν την πλησιάζει ερωτικά. Η Βίκυ έχει δοκιμάσει τα πάντα μαζί του, αλλά τζίφος.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, προκύπτουν από το πουθενά τα παρακάτω:η παπα-Λάμπραινα, ένα στρουμφάκι, μια γιαγιά παρανοϊκή, ένα ζευγάρι σκαρπινάκια, ο ποιητής Φανφάρας, μια Ρωσίδα στριπτιτζού, το μωρό της Ρόζμαρι, ο Αθανάσιος Διάκος, η βασίλισσα της Αγγλίας, ένα μέντιουμ από το Μενίδι, το φάντασμα του Καζαντζίδη, ένας υπουργός λαμόγιο και ένας μυστήριος γυμναστής.
Όλα αυτά είναι απλώς ένα μικρό δείγμα μιας τρελής ιστορίας, στην οποία η Βίκυ και ο Αλέξανδρος μπλέκουν διαρκώς σε ασύλληπτες αλλά καθημερινές καταστάσεις, σ’ ένα μυθιστόρημα σπιντάτο, γεμάτο εξωφρενικό χιούμορ και ανατροπές.
«Αγάπη μου, η Ρίκα θέλει αδελφάκι».
«Αλέξανδρε, η Νίνα είναι με τον Βαγγέλη τώρα».
«Μα τι λες; Και θα εμπιστευτώ εγώ το DNA του κάθε τυχόντος Βαγγέλη για να αποκτήσει αδελφό το δικό μου το παιδί;»
«Σωστά, ενώ το δικό σου DNA είχε θεαματικά αποτελέσματα…»
«Η Ρίκα θέλει αδελφάκι κι εγώ είμαι υποχρεωμένος να της κάνω ένα».
«Με εξωσωματική γονιμοποίηση;»
«Όχι, δεν υπάρχει λόγος. Και εγώ και η Νίνα μπορούμε να κάνουμε παιδιά με το φυσιολογικό τρόπο».
Δεν πίστευα στ’ αφτιά μου!
«Δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι θα το κάνετε;»
«Όχι πολλές φορές, μωρέ. Ώσπου να γονιμοποιηθεί η Νίνα».
Χριστέ μου, τι μου έλεγε; Κι εγώ του απαντούσα κιόλας!
Και είχα και απορίες, τις οποίες δεν κρατούσα για τον εαυτό μου. Πώς δε στράβωσε το στόμα μου από το βαρύ εγκεφαλικό;
Μαζί μου δεν το έκανε, ενώ τη Νίνα μια χαρά θα την τακτοποιούσε…
Δύο επιλογές είχα: ή να τον χωρίσω ή να κρατήσω το φανάρι για να γίνει σωστά η γονιμοποίηση, μην τους κάτσει καμιά στραβή και χάσει η Νίνα το νινί και το νινί τη Νίνα…