House of cards

«Τον Σέβονταν Όλοι Όσοι τον Γνώριζαν». Να μία ακόμη μνημειώδης γελοιότητα. Δεν είναι ο σεβασμός, αλλά ο φόβος το κίνητρο του ανθρώπου• έτσι οικοδομούνται αυτοκρατορίες, έτσι ξεσπούν επανα­στάσεις. Ο φόβος είναι το μυστικό των σπουδαίων ανθρώπων. Όταν ο άλλος φοβάται πως θα τον συνθλίψεις, θα τον κονιορτοποιήσεις, είναι βέβαιο πως θα σε σεβαστεί. Ο ωμός φόβος είναι μεθυστικός, σαρωτικός, απελευθερωτικός. Και πάντοτε ισχυρότερος από τον σεβασμό. Πάντοτε.
Φράνσις Έρκχαρτ

Η δύναμη του Έρκχαρτ δεν πήγαζε απευθείας από το δημόσιο αξίωμά του• η αποστολή του ήταν απρόσωπη, κόπιαζε διαρκώς παρασκηνιακά. Ήταν ένας άνθρωπος που κινούνταν στη σκιά. Προκειμένου να εξασφαλίζει το επιθυμητό αποτέλεσμα στις ψηφοφορίες, έπρεπε να γνωρίζει τα μυστικά των βουλευτών. Αυτά, με όλες τις αιχμη­ρές προεκτάσεις τους, συγκεντρώνονταν και διαφυλάσσονταν σε ένα μαύρο σημειωματάριο, κλειδωμένο σε χρηματοκιβώτιο, στο οποίο δεν είχε πρόσβαση ούτε καν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.

Μια σκοτεινή ιστορία για την απληστία, τη διαφθορά και την ακόρεστη φιλοδοξία. Το House of Cards αποκαλύπτει ότι σε κάθε χώρα οι ίντριγκες και τα πάθη βασιλεύουν στους διαδρόμους της εξουσίας.

Μια μοναχική χιονονιφάδα έπεσε από τον ουρανό. Όπως την ακολουθούσε με το βλέμμα του, ο Έρκχαρτ θυμήθηκε μια κουβέντα που του είχε πει ένας παλιός, πικρόχολος συνάδελφος, την εποχή που εκείνος πρωτοέμπαινε στη Βουλή, πως η ζωή στην πολιτική ήταν εξίσου ανώφελη με το να επενδύεις τις φιλοδοξίες σου πάνω σε μια χιονονιφάδα. Ένα πράγμα πανέμορφο. Που χανόταν στη στιγμή.

«Αν κατανοήσεις την εξουσία, θα καταλάβεις πως κάποιες φορές απαιτεί και θυσίες», της είπε. «Αν καταλάβεις κι εμένα, θα αντιληφθείς πως έχω τη δυνατότητα να γίνω ένας εξαιρετικός ηγέτης, ένας ηγέτης που μια μέρα θα συγκαταλέγεται στους μεγάλους της Ιστορίας. Κι αν καταλαβαίνεις τι σημαίνει αγάπη, Μάτι, εσύ ειδικά, περισσότερο από κάθε άλλον, θα μου δώσεις αυτή την ευκαιρία…»