Η βασιλεία των σοφών

Στον Κόσμο των Ιδεών, στον περίεργο Άλλο Κόσμο, εκεί όπου οι
μεγάλοι φιλόσοφοι εμπλέκονται σε καθημερινές λογομαχίες, εκεί όπου τα πάντα
έχουν τη γεύση τυριού και όπου ο Σωκράτης βασιλεύει στο θρόνο του Προέδρου
πιστεύοντας ότι η φιλοσοφία είναι ο πραγματικός πλούτος της ζωής, εκεί μας
μεταφέρει η συγγραφέας υφαίνοντας το μύθο της.
Όταν λοιπόν ο αντιρρησίας Βιτγκενστάιν ισχυρίζεται ότι η φιλοσοφία δεν προσφέρει
τίποτα στο σύγχρονο άνθρωπο, ο Σωκράτης στοιχηματίζει την προεδρία του ότι θα
αποδείξει στον Βιτγκενστάιν πως σφάλλει. Η έμπιστη Λίλα, γραμματέας του Σωκράτη,
μπαίνει στο παιχνίδι…
Ο ρόλος της είναι να επιλέξει έναν υποψήφιο από τον κόσμο των ζωντανών ο οποίος
θα δείξει έμπρακτα πόσο του αρέσουν οι ατέρμονες φιλοσοφικές αναζητήσεις και οι
θεωρίες των μεγαλύτερων φιλοσόφων. Κι ο κλήρος πέφτει στο δεκαπεντάχρονο Μπεν,
ένα καθ’ όλα φυσιολογικό αγόρι της γενιάς του, φρέσκο, δροσερό, ακούραστο…

Ένα πρωτότυπο, ευφυές μυθιστόρημα, μια εκπληκτική εισαγωγή στις φιλοσοφικές
θεωρίες, το χιούμορ στις καλύτερες στιγμές του, ο ιδανικός τρόπος για να μας
συνεπάρει ο Κόσμος της Σοφίας και να συνειδητοποιήσουμε την αξία της ζωής καθώς
και τι είναι σημαντικό στο επίγειο πέρασμά μας.

Μικροί και μεγάλοι φιλόσοφοι, μπείτε στο Βασίλειο των Σοφών…

«Σωκράτη, αυτό δεν το πιστεύεις ούτε κατά το ήμισυ! Τέλος πάντων, υπάρχει η
παραίτηση και υπάρχει… ο Λούντβιχ Βιτγκενστάιν». Ο Αριστοτέλης κούνησε τα
πούλια του, «έφαγε» ένα της Σιμόν και το ακούμπησε στο τραπέζι.
Εκείνη πήρε τα ζάρια. «Ο Λούντβιχ Βιτγκενστάιν με ανατριχιάζει. Ο Ζαν-Πολ τον
βρίσκει ανυπόφορο».
«Ε, αυτό δεν είναι γνώρισμα αποκλειστικά του Βιτγκενστάιν», είπε ο Αριστοτέλης,
που ήταν τσιμπημένος με τη Σιμόν, αλλά δε σημείωνε καμία πρόοδο, παρά τις
παρτίδες τάβλι και τα κονιάκ που μοιράζονταν στη βιβλιοθήκη όλη την τελευταία
εικοσαετία.