Kαταπίεση και απελευθέρωση της γυναίκας
στην αρχαία ελληνική διανόηση
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός
έχει γεννηθεί και εξελιχθεί πάνω στις βάσεις του αρχαιοελληνικού πολιτισμού,
όπως αυτός δημιουργήθηκε στην εποχή του Ομήρου και άστραψε κυρίως στο Χρυσό
Αιώνα. (…) Η εποχή όμως της ακμής του μεγάλου αυτού πολιτισμού, με κέντρο την
αθηναϊκή δημοκρατία, ιδίως τον 5ο αιώνα π.Χ., παρουσιάζει ένα κύριο γνώρισμα: οι
γυναίκες δε μετέχουν στη δημόσια ζωή, αλλά μένουν υποχρεωτικά κλεισμένες εντός
των τειχών του οικογενειακού οίκου. Η αθηναϊκή δημοκρατία είναι στην ουσία της
μια “λέσχη ανδρών”. (…)
»Το ελληνικό πολιτιστικό κατόρθωμα προβλήθηκε, υμνήθηκε και δοξάζεται σήμερα ως
μοναδικό, και πράγματι είναι. Ωστόσο ανακύπτει το ερώτημα: Τι γίνεται με την
οδυνηρή αντίφαση της υποβάθμισης του γυναικείου φύλου; Υπήρξαν στην αθηναϊκή
δημοκρατία συγκεκριμένες φωνές αποδοκιμασίας του; Προσπαθήσαμε η απάντηση να
δοθεί στις σελίδες του βιβλίου αυτού».
«Ο τίτλος του βιβλίου αυτού ακολουθεί το πνεύμα των καιρών,
που κινείται σε χώρους μεγάλης ελευθερίας. Έτσι, ο “αθηναϊκός οίκος” μένει στη
σκέψη μας ως μια ιδιότυπη φυλακή, και δε διστάσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ως
τέτοια. Δεν υπάρχει καθόλου διάθεση “απομυθοποίησης” μιας μοναδικής σε
ακτινοβολία πολιτιστικής εποχής. Υπάρχει μόνο η επιθυμία του ερευνητή να
αποκαλύψει και να προβεί σε αξιολογήσεις. Και ίσως από αυτές να προκύψουν πολύ
θετικές διαπιστώσεις, που αναιρούν γενικεύσεις και προκαταλήψεις».