Η γραμμή του χρόνου

Kρήτη, Ηράκλειο, Μάιος 1997: Οι μπουλντόζες που άνοιγαν τα
θεμέλια για την κατασκευή ενός σχολικού συγκροτήματος στην καρδιά του Ηρακλείου,
λίγα μέτρα από τα ενετικά τείχη, σκοντάφτουν πάνω σε κάτι που αψηφά τους νόμους
της επιστήμης και της λογικής. Το λεπτό γυαλί της πραγματικότητας αρχίζει να
ραγίζει και μια σειρά από παράδοξα γεγονότα αρχίζουν να παρασύρουν τα πάντα στη
δίνη τους. Το παρόν συναντά το παρελθόν και μαζί το μέλλον. Ο χρόνος χάνεται,
tempus fugit όπως έλεγαν οι Λατίνοι, και το Ηράκλειο συναντιέται με την
ιστορία του.

Ηράκλειο, Σεπτέμβριος 1669: Η Candia, το Ηράκλειο των Βενετσιάνων, βρίσκεται στη
δίνη της πλέον μακρόχρονης πολιορκίας που κατέγραψε ποτέ η ιστορία. Η Βενετία
προσπαθεί να κρατήσει χριστιανική την πόλη, μαχόμενη τους Τούρκους. Όμως κάτι
παράξενο συμβαίνει στην πόλη, κάτι που οι κάτοικοί της αδυνατούν να ερμηνεύσουν.
Περίεργοι άνθρωποι εμφανίζονται από το πουθενά. Σιδερένια πουλιά πετούν στον
ουρανό. Μια πράσινη ομίχλη σκεπάζει τα πάντα και μια μυστηριώδης ίωση
εξαπλώνεται σε ασύλληπτο χρόνο…

Ηράκλειο, τώρα: Η πόλη… επιστρέφει. Και μαζί της ο χώρος και ο χρόνος παύουν να
έχουν τη γνώριμη σε όλους έννοια.
Tempus fugit. Ηράκλειο του τότε, του τώρα ή του πάντοτε…! Ένα ιστορικό
θρίλερ επιστημονικής φαντασίας.

«Ο Μάρκο Μοντενάρε έβγαλε από την τσέπη του το αεροπορικό
εισιτήριο που έγραφε με μεγάλα γράμματα τον προορισμό του: “Βενετία”. Kάθισε
στην κουνιστή του καρέκλα χωρίς να αποχωριστεί τις σκέψεις και τη θέα του
Παρισιού, ξέροντας τι όνειρα θα έβλεπε απόψε και ποιος θα ήταν αυτός που θα τα
καθοδηγούσε στο μυαλό του: ένας φίλος από τα παλιά. Ίσως ο πολυτιμότερος. Ένα
σπάνιο κομμάτι το ίδιου του του εαυτού, που από το δικό του “τότε” είχε
επισκεφτεί το δικό του “τώρα” δίνοντας ραντεβού για το “πάντοτε”».