Η τελεία μοιάζει με τη στιγμή. Η τελεία μένει, η στιγμή δραπετεύει.
«Εσύ πού είσαι;»
«Εκεί που η θάλασσα δεν τελειώνει κι ο ουρανός δεν αρχίζει, υπάρχει μια γραμμή
που ενώνει και χωρίζει.
Άναψε δυο κεριά για να με ψάξεις, ένα στην ανάμνηση κι ένα στην προσδοκία».
Λουδοβίκος των Ανωγείων