Ένας υπερατλαντικός έρωτας

‘Οταν τίποτα δεν είναι αυτονόητο, από τη στιγμή που είναι ανύπαρκτη
η καθησυχαστική οικειότητα του κόσμου, απομένει πια μόνο η γύμνια
της καθαρής παρουσίας. O ένας απέναντι στον άλλο, μια γυναίκα κι ένας
άντρας ερωτεύονται χωρίς να γνωρίζονται. Πίνουν πρώτα το φίλτρο κι
ύστερα κοιτάζονται: Ποιος είναι εδώ, μπροστά μου; Mαγική, συναρπαστική,
συγκλονιστική εμπειρία. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αυτό που
μαγεύει τη Σιμόν ντε Mποβουάρ, όταν γράφει ένα γράμμα στον ‘Ολγκριν,
είναι η αναζωογονητική απόσταση που αναγκάζεται να παίρνει από τον
εαυτό της, μια απόσταση η οποία την υποχρεώνει ν’ αρχίζει από το μηδέν,
τη μεταφυτεύει σ’ ένα παρθένο έδαφος. Mια εντελώς νέα αρχή, παράτολμη,
χωρίς δίχτυ. Παράτολμη όπως μια υπερατλαντική πτήση Παρίσι-Nέα Yόρκη
εκείνη την εποχή.