Εκεί που ο Θεός έρχεται μόνο για να κλάψει

Η Σίριν-Γκολ γεννιέται σ’ ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό του Αφγανιστάν. Η ζωή της καθορίζεται από παραδόσεις αιώνων. Το όνομά της σημαίνει Ευωδιαστό Λουλούδι. Μεγαλώνει μέσα στη φτώχεια, την πίστη στο Κοράνι και στα στενά όρια της ισλαμικής εικόνας για τη γυναίκα. Καταφέρνει όμως να κατακτήσει την εσωτερική δύναμη για ν’ αντιμετωπίσει ό,τι θα ακολουθήσει: ο γάμος της μ’ έναν άντρα που την κέρδισε στα χαρτιά· οι ατελείωτοι κατατρεγμοί και βιασμοί· και τέλος η φυγή από το καθεστώς των Ταλιμπάν.

Σε ένα από τα πολλά ταξίδια της στο Αφγανιστάν η σκηνοθέτις Σίμπα Σακίμπ συναντάει σ’ ένα στρατόπεδο προσφύγων τη Σίριν-Γκολ. Εντυπωσιάζεται αμέσως από τη δύναμη και την ακτινοβολία αυτής της γυναίκας που της διηγείται τη ζωή της – μια ζωή που αντιπροσωπεύει τη μοίρα χιλιάδων Αφγανών γυναικών.
Η Σίριν-Γκολ είναι μικρό κορίτσι όταν οι Ρώσοι μπαίνουν στο Αφγανιστάν. Ο πατέρας της και τ’ αδέρφια της πάνε στα βουνά και συμμετέχουν στον αντιστασιακό αγώνα των μουτζαχεντίν. Οι αδερφές της σπάνε τους κανόνες, βγάζουν το πέπλο, ξελογιάζουν Ρώσους στρατιώτες, αλλά μόνο για να τους δολοφονήσουν.
Όταν καταστρέφεται το χωριό τους, οι γυναίκες καταφεύγουν στην Καμπούλ. Στην πρωτεύουσα η Σίριν-Γκολ αναγκάζεται να πάει στο σχολείο, το οποίο στην αρχή φοβάται. Μέχρι που ανακαλύπτει πόσο πλουσιότερη μπορεί να γίνει η ζωή της μέσα από τη γνώση και τη μόρφωση.