Ο ορμητικός, τολμηρός και ερωτύλος Δίας είναι ο πιο
χαρισματικός και ισχυρός θεός του ελληνικού δωδεκάθεου. Μέσα στα δύο χιλιάδες
χρόνια της κυριαρχίας του στην κορυφή του Ολύμπου γέννησε ήρωες και θρύλους που
σημάδεψαν την παγκόσμια μυθολογία: την Αθηνα, τον Διόνυσο, τον Ηρακλή, τον
Περσέα, τον Μίνωα, την Ωραία Ελένη. Τα κατορθώματά του πλέκουν ένα νήμα που
διατρέχει και συνδέει το μακραίωνο ελληνικό πολιτισμό, από τις απαρχές του μέχρι
την αφομοίωσή του από τους Ρωμαίους κατακτητές.
Στη συναρπαστική αυτή αφήγηση, οι ιστορίες με ήρωα τον Δία δεν περιγράφουν ζωηρά
απλώς ένα μύθο, αλλά μια πραγματική ζωή: την ειδυλλιακή παιδική ηλικία, τη
γεμάτη πάθη νιότη, τη μέση ηλικία με ηγεμονικές τιμές και εξουσία, τα γηρατειά
μέσα στη λήθη, την πτώση μα και τη μόνιμη, έντονη παρουσία του θεού του κεραυνού
στο ελληνικό τοπίο και στο ελληνικό ασυνείδητο.
Ο Δίας συνδυάζει υπέροχα τη μυθολογία, την ιστορία και την ταξιδιωτική
λογοτεχνία.
«Αν κάποιες φορές, ίσως προκαλώντας σύγχυση, αντιμετωπίζω τον
Δία και τους άλλους αθάνατους θεούς σαν να έζησαν πραγματικά, ζητώ από τους
αναγνώστες μου να με συγχωρέσουν. Αν ζήσετε στην Ελλάδα όσο καιρό έζησα εγώ,
αλλά ακόμα κι εσείς που είστε απλώς επισκέπτες, μπορεί να έχετε την κάπως
στοιχειωμένη αίσθηση -“σκιά μεγαλοσύνης” την αποκάλεσε ο Κιτς- ότι οι θεοί και
οι θεές βρίσκονται ακόμα εκεί, έτοιμοι να δηλώσουν την παρουσία τους κάθε στιγμή
με απροσδόκητους τρόπους (…). Και πως υπάρχει ακόμα η δυνατότητα, αν
βρισκόμαστε στο σωστό τόπο τη σωστή ώρα, να κατεβεί κάποιος θεός και, σε μια
υπερβατική στιγμή, να προκαλέσει βαθιές αλλαγές στη ζωή μας. Όποιος έχει βρεθεί
να ταξιδεύει νύχτα με φεγγάρι στο Αιγαίο ή έτυχε να καθίσει στην κακοτράχαλη
πλαγιά ενός βουνού μέσα στην απέραντη, αν και βουερή από το τραγούδι των
τζιτζικιών, ησυχία κάποιου ζεστού ελληνικού απομεσήμερου σε ένα σύμπαν άδειο από
οτιδήποτε ανθρώπινο πιστεύω ότι καταλαβαίνει ακριβώς τι εννοώ…».