Αποκάλυψις Ιησού Χριστού δια χειρός Ιωάννου

Μετά από μελέτη πολλών ετών, κεφάλαιο προς κεφάλαιο, εδάφιο προς εδάφιο, λέξη προς λέξη αναλύεται και ερμηνεύεται εδώ το κείμενο της Αποκάλυψης του Ιωάννου. Ένα βιβλίο τόσο γι’ αυτόν που έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με την Αποκάλυψη, όσο και για τον ακαδημαϊκό θεολόγο μελετητή. Γιατί το Τσερνομπίλ είναι ο φλεγόμενος αστέρας του 8:10 που πέφτει στους ποταμούς; Και γιατί ο ήλιος και η σελήνη στέλνουν κατά το 1/3 λιγότερο φως στη γη; Ποιες είναι οι ακρίδες με σώμα αλόγου και σιδερένιους θώρακες; Και τι κάνουν στους ανθρώπους; Γιατί ο Ιωάννης στα μισά εδάφια της Αποκάλυψης χρησιμοποιεί περιγραφές της Παλαιάς Διαθήκης;
Ποιο είναι το θηρίο που ανεβαίνει από την άβυσσο; Ποιοι είναι οι 7 και οι 10 βασιλείς; Και γιατί χαρακτηρίζονται σαν “βουνά”; Ποιος είναι ο όγδοος από τους επτά; Τι είναι ο αριθμός 666 του θηρίου, χωρίς τον οποίο θα είναι αδύνατες οι συναλλαγές; Και γιατί χαρακτηρίζεται αυτός σαν “χάραγμα” του Αντίχριστου; Ποιο είναι το μέλλον του μονεταριστικού συστήματος; Ποια είναι τα πνευματικά μηνύματα της Αποκάλυψης και πώς δικαιολογείται ο τίτλος του βιβλίου Αποκάλυψις Ιησού Χριστού διά χειρός Ιωάννου; Γιατί υπάρχει ο διάβολος; Kαι γιατί θα υπάρξει ο Αντίχριστος; Ποιο είναι το πεπρωμένο της ανθρώπινης ύπαρξης; Σε όλα τα πιο πάνω και σε πολλά άλλα επιχειρείται εδώ να δοθούν πλήρως τεκμηριωμένες απαντήσεις.

Η διαίσθηση ότι υπάρχει η αρχή και το τέλος του κόσμου, το ένστικτο (η κρυφή γνώση στο ασυνείδητο) ότι ο άνθρωπος έχει συνέχεια της ύπαρξής του μετά το θάνατο είναι εμφυτευμένα στα γονίδιά του, όπως είναι και το μητρικό ένστικτο. Αυτά είναι που τον κάνουν να ενδιαφέρεται για προφητικά κείμενα όπως η Αποκάλυψη, με κέντρο βάρους την τελική ένωση του ανθρώπου με τον Θεό και τη μετά θάνατον ζωή. Ο χώρος και ο χρόνος είναι έννοιες και αξίες φτιαγμένες στα ανθρώπινα μέτρα, αλλά δεν ισχύουν στον άπειρο χώρο του σύμπαντος και στον άπειρο χρόνο, γνωστό ως “αιωνιότητα”. Τις έννοιες του απείρου, της αιωνιότητας και του Θεού δεν μπορεί να τις συλλάβει η πεπερασμένη φύση του ανθρώπου στη σημερινή υλική της υπόσταση. Αυτές όμως θα του αποκαλυφθούν μετά τη “συντέλεια” του κόσμου και τη μετάβαση του ανθρώπου στη νέα (πνευματική) του διάσταση με τον Θεό, παράθυρο στην οποία του ανοίγει από τώρα η Αποκάλυψη.