Αλλοδαπή

Μαύρη κλωστή που συνδέει τις έντεκα ιστορίες αυτού του βιβλίου είναι η άρνηση των “Ξένων”. Σε ορισμένες αφηγήσεις ο άτεγκτος ρατσισμός καθορίζει ανενόχλητος τη μοίρα των προσφύγων, ενώ σε άλλες υποφώσκει και επωάζει το δύσκολο μέλλον των “ηρώων” του. Όταν δεν παρουσιάζεται με γυμνό το πρόσωπο, ελίσσεται στις ύπουλες παραλλαγές του ή μεταμορφώνεται σε λόγο παραμυθιού.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι σαν την Εθνική Οδό που κόβει κάθετα και καταργεί τους χωματόδρομους των χωραφιών που διασχίζει. Σε άλλες εποχές όλοι εμείς -αυτόχθονες και μετανάστες- αυτή την Εθνική Οδό θα τη λέγαμε Πατρίδα. Σήμερα, δυστυχώς και συχνά, Αλλοδαπή.