Θα τελείωνε άραγε ποτέ αυτός ο πόλεμος; Θα ερχόταν η μέρα που ελεύθεροι και οι δύο θα ένωναν τις ζωές τους;
Το πλοίο που θα τον έπαιρνε μακριά θα απέπλεε, όπως της είπε, στις οχτώ το βράδυ. Όταν έφτασε εκείνη η ώρα ένιωσε ένα σφίξιμο στην καρδιά. Έκλεισε τα μάτια και του είπε νοερά αντίο. Όμως και η ίδια είχε σαλπάρει την ίδια ώρα, χωρίς να το ξέρει, για ένα μοναχικό και σκληρό ταξίδι που θα διαρκούσε μια ζωή.
Χειμώνας του ’41 στην Πάτρα. Στους δρόμους της πόλης, εκεί όπου παραμόνευαν η δυστυχία και ο θάνατος, έστησε και ο έρωτας καρτέρι…
Θύματά του δυο νέοι άνθρωποι, δυο ορκισμένοι εχθροί. Ο Ιταλός Λουίτζι είχε έρθει στην Ελλάδα ως κατακτητής, μα έμελλε να φύγει δέσμιος μιας μεγάλης, αξεπέραστης αγάπης. «Όταν τελειώσει ο πόλεμος, θα έρθω για να παντρευτούμε», υποσχέθηκε στη λατρεμένη του Αγγελική πριν την αποχωριστεί.
Μα η ζωή και η μοίρα είχαν αλλιώς αποφασίσει… Εκείνος για μια ζωή θα αναζητούσε απελπισμένος τα ίχνη της, κι εκείνη θα έμενε ολομόναχη να τον περιμένει…
Το συγκλονιστικό και απροσδόκητο φινάλε γράφτηκε πενήντα εφτά χρόνια αργότερα… Η αγάπη τους είχε πια νικήσει το χρόνο και η συγκινητική ιστορία τους έκανε το γύρο του κόσμου.