«Τα Χριστούγεννα, Κωνσταντή μου,
όσο φτωχικά κι αν είναι, παραμένουν
η λαμπρότερη γιορτή του χρόνου. Η φύση
το ξέρει πως θα ’ρθει ο Χριστός και ξεθαρρεύει», έλεγε η γιαγιά στον εγγονό της.
Ήξερε καλά πως ο άνθρωπος δε θέλει πολλά
για να είναι ευτυχισμένος και η μεγάλη πείρα της και τα βάσανα της ζωής την είχαν μάθει
να κάνει το λίγο πολύ και να μεταμορφώνει
μια στιγμή συνηθισμένη σε προσμονή γλυκιά.