Η Λένα, μέσα στο λήθαργό της, άκουσε να φωνάζουν το όνομά της.
Την έψαχναν. Μα η μοίρα, Σειρήνα, την καλούσε να ακολουθήσει τα χνάρια της, και σύρθηκε πιο βαθιά μες στη σπηλιά. Όπως το πληγωμένο ζώο, που κρύβεται για να επουλώσει τις πληγές του. Μια ερωτική σκηνή ανέτρεψε τη μέχρι τώρα ζωή της, και η μοιρολατρία την οδήγησε να παλεύει με τα κύματα. Μα το μένος πήρε τη σκυτάλη και τη βοήθησε να γαντζωθεί από το βράχο και τη ζωή. Μέσα από τη δίνη των συναισθημάτων και της παραζάλης, γεννήθηκε η ανάγκη της φυγής.
Μα η πληγωμένη της αξιοπρέπεια ζητούσε επιτακτικά να αποκατασταθεί.
Ένα χρόνο μετά, βρισκόταν στο πλοίο της επιστροφής, με αποσκευές της μια καλοστημένη παρτίδα και ατού της το μένος γυναίκας.
«Ο έρωτας, κορίτσι μου, είναι μια ακυβέρνητη βάρκα, που άμα μπεις μέσα, δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει. Μπορεί να σε βγάλει σ’ ένα παραδεισένιο νησί, αλλά μπορεί να σε ρίξει και σε ξέρα. Σημασία έχει η περιπέτεια και το ταξίδι. Ένα ταξίδι που πρέπει να κάνεις με καρδιά ανοιχτή, χωρίς προκαταλήψεις, φοβίες και ιδιοτέλεια. Ένα ταξίδι που θα είσαι αποφασισμένος να τα δώσεις, αλλά και να τα πάρεις όλα. Αυτή είναι η γοητεία του. Και ο επιβάτης δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Μπορεί όποια ώρα θέλει να πηδήξει από τη βάρκα έστω και αν τραυματιστεί. Σημασία έχει η περιπέτεια και η διαδρομή».