Το τέλος του Οκτώβρη

 

Σε έναν καταυλισμό στην Ινδονησία, σαράντα εφτά άνθρωποι πεθαίνουν από οξύ αιμορραγικό πυρετό. Όταν ο επιδημιολόγος Χένρι Πάρσονς μεταβαίνει εκεί για να ερευνήσει για λογαριασμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αυτό που ανακαλύπτει θα έχει σύντομα συγκλονιστικό αντίκτυπο σε όλη την υφήλιο: ένας μολυσμένος απ’ τον ιό άντρας είναι καθ’ οδόν για το ετήσιο προσκύνημα εκατομμυρίων πιστών στη Μέκκα. Ο Χένρι ενώνει τότε τις δυνάμεις του με έναν Σαουδάραβα πρίγκιπα και γιατρό, σε μια προσπάθεια να θέσει σε καραντίνα το σύνολο των προσκυνητών στην ιερή πόλη… Στο μεταξύ μια Ρωσίδα μετανάστρια, που έχει ανέλθει στο αξίωμα της αναπληρώτριας υπουργού Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, πασχίζει να δώσει την κατάλληλη απάντηση σε κάτι που μπορεί να είναι η απαρχή ενός βιολογικού πολέμου… Οι ήδη εύθραυστες διεθνείς σχέσεις αρχίζουν να καταρρέουν ενώπιον της πανδημίας. Ο λοιμός εξαπλώνεται σε όλη την επικράτεια των Ηνωμένων Πολιτειών, καταστρέφοντας επιστημονικούς, θρησκευτικούς, κυβερνητικούς θεσμούς και αποδεκατίζοντας τον πληθυσμό…

 

Όσοι τον ήξεραν μιλούσαν γι’ αυτόν με δέος, αποκαλώντας τον «Herr Doktor» πίσω από την πλάτη του, ή «μικρό τύραννο». Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, φανταζόταν ότι θα συναντούσε κάποια στιγμή μια ασθένεια πιο έξυπνη απ’ αυτόν, πιο αδυσώπητη, πιο ανελέητη. Κάθε ασθένεια είχε τα τρωτά της σημεία, κι ο Χένρι είχε κάνει όνομα ως ο καλύτερος στην κατανόηση της στρατηγικής μιας άγνωστης λοίμωξης, στην πρόβλεψη της επόμενης κίνησής της, στον σχεδιασμό της λαμπρής αντεπίθεσης. Στο τέλος, θα κέρδιζε αν είχε χρόνο. Κάποιες ασθένειες δε σου έδιναν χρόνο κι έπρεπε να βασιστείς στην τύχη. Μέχρι τώρα, εκείνος είχε σταθεί τυχερός. Σε αυτή την περίπτωση όμως, είχε την αίσθηση ότι η τύχη κι ο χρόνος δεν ήταν με το μέρος του.